2 gün önce, okuldan eve gelirken, Bahçelievler Ankaray İstasyonu önünden geçen Samsun yolunda bir koşuşturma farkettik. Biraz dikkatli bakınca, yol ortasında bir güvercin ve onu ordan kurtarmaya çalışan bir adam olduğunu gördük. Biraz ilerde bir araba sağa çekmiş, beyefendi koşarak gitmiş, güvercini kurtarmış ve geliyor... Hemen bende durdum, yardıma ihtiyaçları olup olmadığını sordum. Beyefendi güvercini bana verdi, kontrol edip, bir yarası varsa iyileştirip salacaktım tabiki ama minik kuş korkmuş, çırpınıp duruyor ve maalesef bizim kızlar tutmayı reddediyor.... Benim o şekilde araba kullanmam imkansız, beyler geri aldı güvercini... Çok teşekkür ettiler bana, bende onlara... Aynı zamanda hemşehriymişiz de :)
Ben bunu niye anlattım şimdi dimi :) Çünkü çok mutlu oldum, bir güvercin için bu kadar çabalayan insanları görünce, üstelik arabada çocuklarda vardı ve onlarda bunları görerek bu şekilde yetişiyorlar... Bu şehirde bir güvercin yaşasın diye durabilecek en az iki araba olduğunu gördüm... Bu küçücük bir şey ama çok mutlu etti beni...
Bu fotoğraftaki ise, benim kurban bayramının 1. günü, arka bahçemizde bir kedinin elinden kurtardığım güvercincik... Maalesef yaşamadı, akşamına öldü ama en azından parçalanarak değil. Paçalıydı, muhtemelen evcil bir güvercindi.
Merak edenler olursa, güvercini aldıktan sonra kediciğe de yemek verdim. Zaten sokakta kedileri besleyen 4 kişiyiz, hepsinin karnı tok :)
0 yorum:
Yorum Gönder